Meer dan vijftig jaar lang onderzocht de Belgische toekomstdenker en dromer Panamarenko – ingenieur, dichter, kunstenaar, natuurkundige en uitvinder – de natuurlijke wereld en tal van wetenschappelijke principes tot in de kleinste details. Panamarenko probeerde de geheimen van het heelal, de zwaartekracht en andere mysteries in verband met energie te ontrafelen, en kwam vervolgens op de proppen met logische, goed doordachte oplossingen voor uiteenlopende vraagstukken. Zijn werk had een poëtische kracht, het resultaat van het geslaagde huwelijk tussen kunstzinnig vakmanschap en wetenschappelijk inzicht. Een vliegende schotel, rugzakhelikopter, vliegend tapijt, zeppelin, auto op zonne-energie, onderzeeër of prehistorische mechanische vogel: Panamarenko’s verbeelding nam vele concrete gedaanten aan. Wat al zijn spectaculaire bouwsels met elkaar gemeen hadden, waren een bijzondere schoonheid en naïeve speelsheid gekoppeld aan een zekere doelmatigheid. In 2001 organiseerde het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst in Gent een retrospectieve van Panamarenko’s werk. Voor die tentoonstelling ontwierp en schreef de kunstenaar zelf deze bovenmaatse cataloog – een kunstwerk op zich.